Îro (roja sêşemê) piştî nîvro min berê xwe ji Goztepeya Stenbolê da Taksîm an Beyoxlû  û kolana Îstiklalê. Bi rastî min pir meraq nedikir lê belê hinek karê min hebû û bi wê ve jî min xwest cihê ku teqîn lê çêbûye bibînin. 
Berî teqînê an jî berî ku dengê teqînan ji Enqere û derên din bên Taksîm vê saetê (saet 13 an yekê piştî nîvro) ji mirovan tije dibû û kolana Îstiklalê jî ji xwe ji saet dehê sibehê û pê ve mirov nikare bi hêsanî bimeşe ji qelebalixê. Lê îro wek kolana bajarekî Kurdistanê sihal, sakîn û bê deng bû. Berê ji dengê mirovên ku tiştan difroşin bigrin heta dengê muzîk û xort û qîzan kolan dadigirt û li dîwarên dîrokî diket û belav dibû. Lê îro ne wisa bû û qelebalix tunebû û mirov dikarîbû li wir bi hêsanî çend saetan bisekiniya jî kesek li bin guhê mirov nediket. Panzerên polîsan, toma û jeepên wan pir bûn. Her gavekê carekê yek di ber mirov re derbas dibûn. Ji xwe yên ku digeriyan li kolanê mirov dikare bibêje ji sedî 50 polisên sivîl û yên wekî wan bûn.
Çarşiya Demiroren (AVM) ku rojên asayî her saet, her çar qatê wê jî tije mirov bûn û li tiştan dinêrîn û dikirîn, îro vikîvala bû. Heta mirov digot qey girtî ye û ewlekariya avahiya wê bariyer li ber derî çêkiribûn ku her kesê derbasî hundur bibin sax bikin. Lê belê ev bariyer weke ku nehêlin kes herin hundur ewqas zexm çêbûbûn û ji xwe tu cihê ku mirov bêyî saxkirinê derbas bin nehiştibûn. Îjar ez karim bibêjim hemî bazar û dikan wisa bûn.
Ku ez nêzî cihê teqîna roja din çêbûbû bûm, qelebalixek biçûk xuya bû. Mirovên ku meraq dikirin wekî min, kameraman û peyamnêrên tv yan, polis û hinek kesên xwediyê madalyaya şerê berê hebûn. Li gellek avahî û kargehan ala Tirk hebû û li cihê bûyerê jî gellek al û qeranfil hatibû danîn. Mirov hê jî li dora cihê bûyerê digeriyan û hinekan wêne dikişandin hinekan jî ji yê wê derê pirs dikirin. Nîşanên teqînê pir bi hêsanî xuya dibû, li gellek deverên dîwaran şûna perçeyên bombeyê hebûn û camên şikestî bi textan an jî naylonan hatibû girtin. Çavê min li mirov û qefileyên tûrîstên Ewropî neket lê yên ereb hê jî li vir digeriyan ku hinekî kêm bûn li gor rojên din.
Cihê ku lê teqîn çêbûye li ber avahiya Kaymakamtiya Beyoglu ye an avahiya sînema Yildizê û muduryeta çandê ye. Ev der 100 mt nêzî Qada Galatasarayê ye. Û her roj çalakî li wê derê çêdibin û wê derê her tim bi sedan polîsên nobedar û bi çek li wir disekinîn.
Çend kêlîkan li dorê geriyam û vegeriyam. Ji taksîmê heta Goztepeya aliyê Anadolu bandora teqîn û galegalan xuya bû. Li Metroyan ji xwe ev 3-4 roj in valahiyek mezin heye û mirov pir kêm dadikevin metroyan. Li gellek çarşiyên girtî AVM’yan, esnaf siftehê nakin. Ku mirov diçe Maltepe Parkê (AVM ya mezin li Maltepe) ku her rojê bi dehhezaran kes lê digerin vikî vala ye û ne ji bêgavî be mirovek jî naçe wan deran. Li gellek deverên Stenbolê saxkirina erebeyan û mirovan ya ji alî polîsan her dewam dike. Ev çend roj in wekî gellek deverên Stenbolê, li ser pira kendavê jî erebeyên ku polîsan xistine rêzê û sax dikin her saet xuya dibin.